سواد اجتماعی

سواد اجتماعی

سواد اجتماعی از جمله مهمترین سوادهای تعریف شده توسط یونسکو در دنیای امروزی می باشد. سواد اجتماعی فراتر از توانایی خواندن و نوشتن و تسلط بر مهارت های سوادآموزی است. سواد اجتماعی را باید از سنین کم به فرزندانمان یاد بدهیم تا بتوانند در بزرگسالی در روابط اجتماعی خود موفق باشند. کودکان می توانند سواد اجتماعی را از طریق تعامل اجتماعی بین خود و کودکان و یا بزرگسالان داخل یا خارج از مدرسه بیاموزند.

تمرکز اصلی در سواد اجتماعی، توانمند سازی اجتماعی و اخلاقی فرد است که شامل توانایی درک و توضیح تفاوت ها در روابط با دیگر افراد جامعه است.
با یادگیری سواد اجتماعی، مهارت های اجتماعی، دانش و ارزش های مثبت انسانی در فرد توسعه می یابند. به نوبه خود، کسب این مهارتها و آموختن آن ها میل و توانایی برای عمل مثبت و مسئولانه در محیط های پیچیده و اجتماعی را در فرد به وجود می آورد.

اهمیت مهارتهای اجتماعی و سواد رفتار اجتماعی

داشتن سواد رفتار اجتماعی و مجموعه ای قوی از مهارت های سواد اجتماعی به شما امکان می دهد با افراد دیگر در محیط های مختلف ارتباط برقرار کنید و حتی با آنها کسب و کار کنید. سواد رفتار اجتماعی برای برقراری روابط دوستانه و پیشرفت در مسیر زندگی ضروری است.

داشتن مهارت های اجتماعی در ایجاد روابط شخصی و کاری ضروری است. نشان دادن مهارت های زندگی های قوی بین فردی می تواند به شما در دستیابی به اهداف شغلی، دستاوردهای شرکت، عملکرد خوب در طول فرآیند استخدام و گسترش شبکه کاری خود کمک کند.

 درک و بهبود مهارت های سواد اجتماعی می تواند برای شما در هر زمینه ای از زندگی مفید باشد.

اهمیت توسعه و آموزش سواد اجتماعی در کودکان

اهمیت مهارت های اجتماعی و توسعه آنها در کودک

آموزش سواد اجتماعی و توسعه مهارت های مربوط به آن در کودکان، آنها را برای داشتن تعاملات سالم تر در تمام جنبه های زندگی آماده می کند. مهارت های سواد اجتماعی جزء لاینفک عملکرد در جامعه است.

نشان دادن اخلاق خوب، برقراری ارتباط موثر با دیگران، توجه به احساسات دیگران و بیان نیازهای شخصی، همگی از اجزای مهم سواد اجتماعی پایدار هستند. کمک به کودکان برای رشد سواد اجتماعی مستلزم به کارگیری استراتژی های خاص در هر مرحله از رشد است.

به نظر می رسد برخی از کودکان، مانند بسیاری از بزرگسالان، به طور طبیعی از نظر اجتماعی مهارت بیشتری نسبت به دیگران دارند. اینها از آن دسته افرادی هستند که دیگران به آنها گرایش پیدا می کنند و دوست یابی برای آنها به راحتی امکان پذیر است.

مانند هر سواد دیگری، سواد اجتماعی را می توان آموخت. با این حال، آنچه مهم است این است که کودکان قادر به ایجاد پیوندهای معنادار با دیگران، همدلی و تعامل مناسب با دیگران، و مهارت های سازگاری در موقعیت های ناراحت کننده هستند.

می توان آموزش سواد اجتماعی را با القای مهارت های اجتماعی در نوزادان خود در زمانی که بسیار کوچک هستند شروع کرد. نوزادان نمی توانند به طور مستقیم به شما بگویند که چه می خواهند. این بدان معناست که شما باید به اعمال و نشانه های غیرکلامی که کودکتان می دهد توجه کنید.

وقتی فهمیدید کودکتان به چه چیزی نیاز دارد، آن را به او بدهید. اگر این کار جواب نداد، ممکن است نیازهای آنها را اشتباه تفسیر کرده باشید و باید چیز دیگری را امتحان کنید.

به طور کلی، کودکان در این سنین مهارت‌ های اجتماعی و نشانه‌ های اجتماعی خاصی را ایجاد می ‌کنند که به صورت زیر است:

کودکان 2 تا 3 ساله: می توانند توجه دیگران را جلب کنند، ارتباط اجتماعی را با دیگران به صورت کلامی (سلام و خداحافظ گفتن) و فیزیکی شروع کنند، به فردی که در حال صحبت کردن است نگاه کنند، توانایی صحبت کردن به نوبت را دارند و به اشیاء و وقایع خنده دار می خندند.

کودکان 3 تا 4 ساله: می توانند هنگام بازی کردن با عروسک یا حیوان عروسکی، ارتباط کلامی با کلمات واقعی را شروع کنند.

کودکان 4 تا 5 ساله: می توانند همکاری بیشتری با کودکان نشان دهند و بیشتر مستعد گفتگو هستند .

کودکان 5 تا 6 ساله: می توانند دوستان خود را با گفتن متاسفم، لطفا و متشکرم راضی کنند، بازی های رقابتی انجام می دهند و بازی جوانمردانه و خوب را درک می کنند.

منابع

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *