افسردگی در دوران کودکی

افسردگی  یک بیماری شایع و جدی پزشکی اما قابل درمان است که بر احساس، طرز تفکر و نحوه عمل شما تأثیر منفی می گذارد.افسردگی باعث احساس غم و اندوه و یا از دست دادن علاقه به فعالیت هایی می شود که زمانی از آن لذت می بردید.افسردگی می تواند منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود و می تواند توانایی شما را برای عملکرد در مدرسه، محل کار و خانه کاهش دهد.

طبق آمار بدست آمده از مطالعات انجام شده روی افسردگی:

از هر 15 بزرگسال (7/6 درصد) در هر سال یک نفر تحت تاثیر افسردگی قرار می گیرد از هر شش نفر یک نفر (16.6%) در دوره ای از زندگی خود افسردگی را تجربه می کند. افسردگی می تواند در هر زمانی رخ دهد، اما به طور متوسط، ابتدا در اواخر نوجوانی تا اواسط دهه 20 سالگی ظاهر می شود.

 زنان بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا می شوند.

برخی مطالعات نشان می دهد که یک سوم زنان در طول زندگی خود یک دوره افسردگی شدید را تجربه می کنند. زمانی که بستگان درجه اول (والدین/فرزندان/خواهران و برادران) افسردگی داشته باشند درجه بالایی از وراثت پذیری (تقریباً 40%) وجود دارد.

آیا بچه ها هم واقعا می توانند افسرده باشند؟

بله . افسردگی دوران کودکی متفاوت از احساس ناراحتی نرمال  و احساسات روزانه ای است که کودکان در طول رشد خود تجربه میکنند.فقط به این دلیل که یک کودک غمگین به نظر می رسد لزوماً به این معنی نیست که او افسردگی قابل توجهی دارد.

 اما اگر غم و اندوه دائمی شود یا با فعالیت های اجتماعی عادی، علایق، کارهای مدرسه یا زندگی خانوادگی تداخل پیدا کند، ممکن است به این معنی باشد که آنها یک بیماری افسردگی دارند. به خاطر داشته باشید که در حالی که افسردگی یک بیماری جدی است، یک بیماری قابل درمان نیز هست.

علائم افسردگی در کودکان متفاوت است. این بیماری اغلب تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود زیرا علائم به عنوان تغییرات عاطفی و روانی عادی در نظر گرفته می شوند. مطالعات اولیه پزشکی بر روی افسردگی پنهان متمرکز بود، جایی که خلق و خوی افسرده کودک از طریق کنش یا رفتار خشمگین نشان داده می‌ شد در حالی که این حالت  به ویژه در کودکان کوچکتر اتفاق می افتد، بسیاری از کودکان مانند بزرگسالان افسرده، غمگینی یا خلق و خوی ضعیف نشان می دهند. علائم اولیه افسردگی حول محور غم و اندوه، احساس ناامیدی و تغییرات خلقی می باشند.

علائم و نشانه های افسردگی در کودکان شامل موارد زیر است:

• بدخلقی یا عصبانیت

• احساس غم و ناامیدی مداوم

• کناره گیری اجتماعی

• حساسیت بیشتری نسبت به طرد شدن

• تغییر در اشتها، افزایش یا کاهش می یابد

• تغییر در خواب (بی خوابی یا خواب زیاد)

• طغیان صوتی یا گریه کردن

• مشکل در تمرکز

• خستگی و کم انرژی بودن

• شکایات جسمانی (مانند معده درد و سردرد) که به درمان پاسخ نمی دهد

• مشکل در طول رویدادها و فعالیت‌ها در خانه یا با دوستان، در مدرسه، در طول فعالیت‌های فوق برنامه و سایر سرگرمی‌ها یا علایق

• احساس بی ارزشی یا گناه

• اختلال در تفکر یا تمرکز

• افکار مرگ یا خودکشی

همه کودکان همه این علائم را ندارند در واقع، اکثر آنها علائم متفاوتی را در زمان‌های مختلف و در شرایط مختلف نشان می‌دهند. 

اگرچه برخی از کودکان ممکن است در محیط های ساختاریافته به خوبی به عملکرد خود ادامه دهند، اکثر کودکان مبتلا به افسردگی شدید تغییرات قابل توجهی در فعالیت های اجتماعی، از دست دادن علاقه به مدرسه، عملکرد تحصیلی ضعیف یا تغییر در ظاهر خواهند داشت. کودکان همچنین ممکن است شروع به مصرف مواد مخدر یا الکل کنند، به خصوص اگر سن آنها بالای 12 سال باشد.

اگرچه در جوانان زیر 12 سال نسبتاً نادر است، اما کودکان کم سن و سال اقدام به خودکشی می کنند  و ممکن است در هنگام ناراحتی یا عصبانیت این کار را ی انجام دهند. دختران بیشتر احتمال دارد که فقط  اقدام به خودکشی کنند، اما پسرها به احتمال زیاد وقتی اقدام به خودکشی می کنند، واقعاً خود را می کشند.

کودکانی که دارای سابقه خانوادگی خشونت، سوء مصرف الکل، یا سوء استفاده فیزیکی یا جنسی هستند، مانند آنهایی که علائم افسردگی دارند، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند

کدام کودکان افسرده می شوند؟

افسردگی به طور قابل توجهی در پسران زیر 10 سال شایع تر است. اما در سن 16 سالگی، دختران بیشتر به افسردگی مبتلا می شوند.اختلال دوقطبی در نوجوانان بیشتر از کودکان کوچکتر است. اما اختلال دوقطبی در کودکان می تواند شدیدتر از نوجوانان باشد. همچنین ممکن است با اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)، اختلال وسواس فکری جبری (OCD) یا اختلال رفتار (CD) رخ دهد یا پنهان شود.

چه چیزی باعث افسردگی در کودکان می شود؟

مانند بزرگسالان، افسردگی در کودکان می تواند ناشی از ترکیب چیزهایی باشد که به سلامت جسمانی، رویدادهای زندگی، سابقه خانوادگی، محیط زیست، آسیب پذیری ژنتیکی و اختلالات بیوشیمیایی مربوط می شود. افسردگی یک حالت گذرا نیست و حالتی است که بدون درمان مناسب از بین نمی رود.

آیا می توان از افسردگی در کودکان پیشگیری کرد؟

کودکانی که سابقه خانوادگی افسردگی دارند نیز بیشتر در معرض خطر افسردگی هستند. کودکانی که پدر یا مادر افسرده دارند، معمولاً اولین دوره افسردگی خود را زودتر از کودکانی تجربه می‌کنند که والدین افسرده ندارند.کودکانی که در خانواده های پر هرج و مرج بزرگ می شوند، یا کودکان و نوجوانانی که الکل و مواد مخدر مصرف می کنند در معرض خطر افسردگی هستند.

چگونه افسردگی در کودکان تشخیص داده می شود؟

اگر علائم افسردگی در کودک شما حداقل 2 هفته طول کشیده است، با روانشناس مشورت کنید .باید مطمئن شوید که هیچ دلیل فیزیکی برای علائم افسردگی وجود ندارد و هم چنین مطمئن شوید که کودک شما درمان مناسب را دریافت می کند.مشاوره با یک متخصص مراقبت از سلامت روان که زمینه تخصص او کودکان است  نیز توصیه می شود. به خاطر داشته باشید که ممکن است پزشک اطفال از شما بخواهد که به تنهایی با کودک شما صحبت کند.ارزیابی سلامت روان باید شامل مصاحبه با شما (والدین یا مراقب اولیه) و فرزند شما و هر آزمایش روانشناختی دیگری باشد که مورد نیاز است.

 اطلاعات معلمان، دوستان و همکلاسی‌ها می‌تواند برای نشان دادن اینکه این علائم در طول فعالیت‌های مختلف فرزند شما ثابت هستند و تغییری آشکار در رفتار قبلی او هستند، مفید باشد.هیچ تست پزشکی یا روانشناختی خاصی وجود ندارد که بتواند افسردگی را به وضوح نشان دهد.با این وجود ابزارهایی مانند پرسشنامه (هم برای کودک و هم برای والدین)، همراه با اطلاعات شخصی، می تواند در کمک به تشخیص افسردگی در کودکان بسیار مفید باشد.گاهی اوقات این جلسات درمانی و پرسشنامه‌ها می‌توانند نگرانی‌های دیگری مانند ADHD، اختلال رفتار و OCD را که به افسردگی کمک می‌کنند، آشکار کنند.